577

به تنهایی عادت کردم، اما گاهی عجیب، عمیقا دلم میخواهد عزیزدل کسی باشم... 577...

کارم را ترک کرده ام بماند چرا.این روزها زمان زیادی را در خانه می گذرانم. تا زمانی که در گیر کار بودم عمیقا به دنبال زمان خالی بودم برای انجام کارهایم اما حالا زمان خالی دارم اما تمایلی به انجام کارهای عقب افتاده نیست.امروز ناگهانی تصمیم گرفتم برم قدم بزنم شاید از این خمودگی کم شود اما تا چند قدم درون جمعیت راه رفتم دیدم اصلا حوصله آدمها را ندارم، برگشتم خانه. انگار باید بپذیرم ماندن در کنج تنهایی ام از بین آدمها بودن برای من خیلی بهتر است. 577...ادامه مطلب

ای کاش یه عوضیِ خودخواهِ خونسرد بودم که هیچ چیز و هیچکس براش مهم نیست.

اما متاسفانه یه آدم دلرحمِ احساساتیِ بی اعصاب ام که به دیگران اهمیت میده.

577...

نمی‌دونم آخرین باری که احساس تعلق به جایی داشتم کی بود، حتی مطمئن نیستم هیچ‌وقت واقعا احساسش کرده باشم، ولی دلتنگشم. دلتنگ تعلق داشتن به جایی یا کسی.‌.. دلم می‌خواد بالأخره بتونم جایی بایستم و بگم « اینجا همون جاییه که من باید باشم، جایی که احساس کنم بهش تعلق دارم.»

577...

آدم ها به آن اندازه که برایشان عزیز هستیم از ما دلخور میشوند، نه به اندازه بزرگی اشتباهاتمان! یادمان باشد..‌‌. 577...

نوشته شده در ۱۴۰۲/۰۳/۰۵ساعت توسط سنجاقک|

---

577...

آدما همیشه فکر می‌کنند میشه برگشت
میشه جبران کرد،
میشه معذرت خواست،
میشه توضیح داد،
اما چیزی که آدما بهش فکر نمی‌کنند اینه که هرچیزی یه زمانی داره،
از زمانش که گذشت،
دیگه بود و نبودش فرقی نداره،
وقتی از زمانِ درستِ یه چیزی بگذره،
دیگه هرکاری هم بکنی قابلِ جبران نیست.
آدما همیشه اشتباه می‌کنن ! :)

577...

می گه تو خیلی آدم خطرناکی هستی؟!!!!

می پرسم چرا؟؟؟؟

می گه دختری که خیلی وقت ها دست خالی از خونه بزنه بیرون، بدون کیف و بند و بساط، تازه بدتر از اون گاهی بدون گوشی!!! خیلی خطرناکه. همچین کسانی به اندازه یه پلک زدن میتونن تو رو از زندگی شون ناپدید کنن انگار که از ازل اصلا وجود نداشتی. :)

577...

احساسات انتخاب خودت نیستند، اما افکار و رفتارت همیشه انتخاب خودت هستند. 577...

همه آدم ها اشتباه میکنند. اشتباه در رفتار، در گفتار، در قضاوت، در سنجش، در تفکر یا دچار سوتفاهم و سوبرداشت می شوند. با سعی و تمرین و مراقبت می توان این اشتباهات را کم کرد و به حداقل رساند اما نمی توان ابراز داشت فردی وجود دارد که کاملا از اشتباه و خطا مبراست. شخصی میگفت: عذرخواهی سه مرحله دارد. اول بپذیری اشتباه کرده ای، دوم عذرخواهی و طلب بخشش کنی و سوم بفهمی برای جبران اشتباهت چه باید بکنی.خیلی از ما آدمها در بخش اول مانده ایم! قبول خطا و اشتباه برای خیلی ها سخت است چرا که به هر دلیلی خود را مبرا از خطا میدانند. برای برخی هم عذرخواستن کار بسیار سختی است چرا که حس میکنند با این کار به شخصیت و غرورشان لطمه وارد شده است. در مورد بخش آخر باید گفت از اتفاقات نادر است، خیلی ها فراموش میکنند یا لازم نمی دانند کاری در راستای جبران اشتباهشان انجام دهند یا قسمت عذرخواهی راحذف میکنند و فکر میکنند انجام یک لطف برای طرف مقابل همه چیز را حل خواهد کرد. برای خیلی از ما اتفاق افتاده است که حس کنیم چون بزرگتر از طرف مقابل هستیم یا والد هستیم یا مقام و مرتبه اجتماعی بالاتری داریم نیاز نیست عذرخواهی و جبران کنیم. فکر میکنید چند درصد از والدین برای قضاوت اشتباه خود در مورد فرزندان شان یا سوبرداشت از حرفها و رفتارشان از آنها عذرخواهی کرده اند؟ یا یک رئیس از کارمند اش؟ یا خواهر و برادرهای بزرگتر از کوچکترها؟ مسئولان از مردم؟کدام قسمت سختر است، قبول اشتباه، عذرخواهی یا جبران؟ 577...ادامه مطلب